ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΗ

Ονομάζουμε την ανάπτυξη λοίμωξης σε κάποιο τμήμα του ουροποιητικού συστήματος.Όταν η λοίμωξη περιορίζεται στην ουροδόχο κύστη ονομάζεται κυστίτιδα ενώ όταν αφορά το ανώτερο ουροποιητικό ονομάζεται πυελονεφρίτιδα και αποτελεί σαφώς σοβαρότερη κατάσταση.Οι ουρολοιμώξεις προκαλούνται συνήθως απο το μικρόβιο Escherichia Coli ενώ άλλοτε εμπλέκονται και άλλα μικρόβια όπως πρωτέας,κλεμπσιέλα κ.λ.π.Είναι συχνότερες στις γυναίκες και μάλιστα είτε σε νεαρές ηλικίες μεταξύ 16 και 35 ετών,είτε κατά την εμμηνόπαυση.

Συμτωματολογία

Η κυστίτιδα εμφανίζεται με δυσουρικά ενοχλήματα όπως καύσος και δυσκολία στην ούρηση,πόνος στην κατώτερη κοιλιακή χώρα και αιματουρία.

Η πυελονεφρίτιδα εμφανίζεται με δυσουρικά ενοχλήματα,υψηλό πυρετό με ρίγος,άλγος στην νεφρική χώρα και γενικότερη κακουχία.

Διάγνωστικές εξετάσεις

- γενική και καλλιέργεια ούρων

- κλινική εξέταση

- υπερηχογράφημα νεφρών-κύστεως

- αξονική τομογραφία κοιλίας ή σπινθηρογράφημα νεφρών σε επιπλεγμένες πυελονεφρίτιδες.

Θεραπευτική αντιμετώπιση

Σε μη επιπλεγμένες ουρολοιμώξεις αρκεί η χορήγηση αντιβίωσης απο το στόμα.Σε επιπλεγμένες λοιμώξεις πρέπει να αντιμετωπίζεται το πρωτογενές αίτιο όπως π.χ μια αποφρακτική λιθίαση και να χορηγείται ενδοφλέβια αγωγή όταν είναι απαραίτητο.Παράγοντες που μπορεί να επιπλέξουν μια ουρολοίμωξη είναι η νεφρολιθίαση,η μεγάλη υπερπλασία του προστάτη,ανατομικές ανωμαλίες του ουροποιητικού,ο σακχαρώδης διαβήτης,ανοσοκαταστολή κ.λ.π.

Υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη

Πολλές γυναίκες νεαρής ηλικίας ή κατά την ηλικία της εμμηνόπαυσης υποφέρουν απο συχνά επεισόδια ουρολοίμωξης μέσα στόν ίδιο χρόνο και κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι ουρολοιμώξεις αυτές πολλές φορές σχετίζονται με τη σεξουαλική επαφή,την πλημελλή λήψη υγρών, τις κακές συνήθειες ούρησης ακόμα και το stress. Στις περιπτώσεις αυτές η διαγνωστική προσέγγιση πρέπει να περιλαμβάνει και την κυστεοσκόπηση.

Η αντιμετώπιση της υποτροπιάζουσας ουρολοίμωξης είναι κάποιες φορές δύσκολη και επίπονη καθώς δεν ανευρίσκεται πάντοτε το ακριβές αίτιο.Εκτός απο την κλασσική αντιβιωτική αγωγή προτείνονται πλέον και εναλλακτικοί τρόποι αντιμετώπισης όπως συμπληρώματα διατροφής με cranberry, προβιοτικά ενώ στις βαρύτερες περιπτώσεις οι ενδοκυστικές εγχύσεις ουσιών που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα της ουροδόχου κύστης εμφανίζουν ικανοποιητικά αποτελέσματα. 

ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζουμε τον τύπο εκείνο της λοίμωξης του ουροποιητικού που αφορά τον προστάτη αδένα.Μια πρόσφατη διάκριση των διάφορων τύπων προστατίτιδας χρησιμοποιεί ως κριτήρια την παρουσία ή όχι συμπτωμάτων και την παρουσία ή όχι ευρημάτων απο τις καλλιέργεις των προστατικών υγρών.

Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα : τα συμπτώματα είναι έντονα και χαρακτηριστικά.

- έντονη δυσουρία,πόνος και δυσκολία στην ούρηση που μπορεί να φτάσει σε πλήρη επίσχεση ούρων.

- υψηλός πυρετός με ρίγος και γενικότερη κακουχία.

- αιμοσπερμία.

- οι καλλιέργειες προστατικών υγρών είναι θετικές,εμφανίζονται λευκά αιμοσφαίρια στα ούρα και ανεβρίσκεται υψηλό το PSA.

Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα : αποτελεί σπάνια οντότητα.

Χρόνια μή βακτηριακή προστατίτιδα ή Σύνδρομο Χρόνιου Πυελικού Άλγους : αφορά το 90-95% των περιπτώσεων.

- οι καλλιέργειες προστατικών υγρών είναι αρνητικές.

- τα συμπτώματα είναι ηπιότερα,άτυπα,με περιοδικές εξάρσεις και υφέσεις.Οι ασθενείς αναφέρουν ενοχλήσεις κατά την ούρηση και ήπια άλγη που δέν μπορούν να εντοπιστούν με ακρίβεια στο πέος,τους όρχεις,το περίνεο και την κατώτερη κοιλιακή χώρα.

Διαγνωστική προσέγγιση

Η διάγνωση της προστατίτιδας και ιδίως της χρόνιας, τίθεται συνήθως κλινικά με την αντικειμενική εξέταση και το ιστορικό.Εργαστηριακές εξετάσεις όπως καλλιέργειες ούρων και προστατικών υγρών ΔΕΝ δίνουν συνήθως θετικά ευρήματα.Δεν πρέπει να παραλείπεται η μέτρηση του PSA και το υπερηχογράφημα της κύστης-προστάτη.

Αντιμετώπιση

Η οξεία προστατίτιδα αντιμετωπίζεται με την χορήγηση ειδικών αντιβιοτικών για χρονικό διάστημα έως και 30 ημερών σε συνδιασμό με αντιφλεγμονώδη και φάρμακα που διευκολύνουν την ούρηση.

Η χρόνια προστατίτιδα ΔΕΝ έχει συγκεκριμένη θεραπεία.Έχουν προταθεί διάφορες θεραπείες με αντιβιοτικά,αντιφλεγμονώδη,a-blockers κ.λ.π χωρίς, πολλές φορές, ικανοποιητικά αποτελέσματα.Τα τελευταία χρόνια κερδίζουν έδαφος εναλλακτικές θεραπείες με φυτικά σκευάσματα ωστόσο είναι νωρίς για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά τους.Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως βασικό ρόλο παίζει η διατροφή και ο τρόπος ζωής καθώς ο περιορισμός του αλκοόλ,της καφείνης,των καυτερών,μπαχαρικών κ.ά και ταυτόχρονα η λήψη αρκετών υγρών και η αποφυγή δραστηριοτήτων όπως η ποδηλασία και η μοτοσυκλέτα έχουν ευεργετικά αποτελέσματα.